Willa na Zaciszu, Wrocław

Willa na Zaciszu

Wrocławskie osiedle Zacisze, będące częścią Wielkiej Wyspy, to zabytkowe założenie urbanistyczne słynące z niepowtarzalnego klimatu, który tworzą poniemieckie wille z dużymi ogrodami i intensywną zielenią. To właśnie tutaj mieliśmy przyjemność zająć się przebudową zabytkowej willi i dostosowaniem tego wyjątkowego budynku do potrzeb jego właścicieli. Nasza willa na Zaciszu to projekt stworzony w równowadze między tradycją a nowoczesnością. 

Proces projektowy rozpoczęliśmy szczegółową analizą istniejącej tkanki domu  i odniesieniem jej do wymogów mieszkańców. Tutaj skupiliśmy się głównie na układzie konstrukcyjnym, który dzięki przesunięciu schodów udało się znacząco uprościć. To pozwoliło nam na większą elastyczność projektowania pomieszczeń. 

Drugim kluczowym aspektem była myśl o połączeniu domu z ogrodem – tworząc maksymalnie szerokie otwarcie widokowe na ogród i zieleń parku – tak aby widok ten stanowił nieodłączny element życia domowników. Z każdym etapem procesu, staraliśmy się połączyć wnętrze z ogrodem, chociażby wizualnie, mając cały czas na uwadze kierunki otwarć widokowych. Efektem miała być przestrzeń otwarta na zieleń oraz spełniająca w maksymalnym możliwym stopniu oczekiwania inwestorów wobec przestrzeni i jej funkcjonalności. 

Poprzez zastosowane tego zabiegu zyskaliśmy przestronny i klarowny układ domu przy jednoczesnym ograniczeniu powierzchni komunikacji oraz zachowaniu racjonalnego układu powierzchni istniejących domu. Jednocześnie zastosowany układ, w połączeniu z lokalizacją otwarć, daje możliwość wizualnego połączenia z zielenią ogrodu. Z zewnątrz staraliśmy się powrócić do historycznej kompozycji elewacji. Zachowaliśmy prosty, właściwy tamtym czasom wyraz bryły, maksymalnie nawiązujący i szanujący tkankę historyczną budynku i osiedla.

Zabytkowy dom dla Współczesnej Rodziny

Sam układ funkcjonalny, jak wcześniej wspomnieliśmy, zyskał łatwość kształtowania dzięki przesunięciu klatki schodowej w stronę centrum domu. Willa na Zaciszu dzięki temu zabiegowi zyskała przestrzeń wiatrołapu na parterze oraz możliwość strefowania salonu i kuchni. Salon to pomieszczenie otwarte na ogród, które łączy się z kuchnią poprzez strefę jadalni. Kuchnia sama w sobie zachowuje ducha przedwojennego projektowania dzięki podziałowi na dwie części – otwartą czystą i zamkniętą brudną – podobnie jak proponował w swoich esejach na początku XX wieku Adolf Loos. 

Na piętrze zlokalizowaliśmy gabinet z możliwością oddzielenia pokoju gościnnego, sypialnię główną z rozbudowaną garderobą i prywatną łazienką wyposażoną w saunę. Poddasze natomiast jest prywatnym mieszkaniem wydzielonym dla dziecka właścicieli umożliwiającym mu wdrożenie się w dorosłe życie. Podobnie, na kondygnacji podziemnej, z wyjściem do ogrodu przy odsłoniętej, przeszklonej ścianie budynku znalazł się prywatny pokój babci. Oprócz tego w piwnicy jest również siłownia, pralnia i garaż. 

Dwie strefy – jeden ogród

Założenie ogrodowe na Czackiego, czerpie mocno z tradycji kształtowania zieleni w okolicy. Inspirowany przedwojennymi projektami ogród zachowuje dwuobejściowy układ, który dzieli przestrzeń zieleni na dwie strefy – formalną i nieformalną. Obejście wokół domu umożliwia swobodną komunikację między frontowym i tylnym ogrodem za pomocą przejść, schodów i ramp. Obecność tych rozwiązań ma na celu wprowadzić różnorodność do prostego układu ścieżki. Zastosowana roślinność tworzy bramy i korytarze, które kadrują widoki na ogród – następuje teatralizacja zielenią. Pierwsze obejście kontynuuje ścieżkę dookoła budynku i tworzy przedpole oddzielające strefę rekreacyjną od domu i zapewnia rozległy widok z tarasu. Drugie natomiast wyznacza strefę rekreacji – część z basenem, sauną i jacuzzi oraz taras z letnią kuchnią i przekrytą pergolą jadalną na świeżym powietrzu. Na tarasie basenowym zastosowano nowatorskie rozwiązanie umożliwiające estetyczną ochronę basenu przed zabrudzeniami – zamykanie tarasem na zasilanych elektrycznie szynach. 

Ogrodzenie działki, to w większości  rozwiązanie naśladujące oryginalne ogrodzenia okolicy, jednak w tylnej części ogrodu graniczącej z parkiem, zostało ono zastąpione murem z wyjściem do parku na osi ścieżki. Zdecydowaliśmy się na to rozwiązanie ze względu na prywatność mieszkańców willi. Mimo monolitycznej ściany, intensywna roślinność w parku łączy się z rosnącymi w ogrodzie drzewami. Sprawia to wrażenie, że okoliczna zieleń wpływa do prywatnego ogrodu, a willa za Zaciszu skąpana jest w roślinności.