Dom przy parku, Wrocław

Dom przy parku

Wrocławski Oporów jest przykładem okolicy, w której dzięki dominacji zabudowy jednorodzinnej króluje zieleń. Oprócz oddzielającego osiedle od rzeki Ślęży Parku Mamuta, jest to przede wszystkim prywatna zieleń ogrodów. Wydawałoby się, że takie warunki zapewniają mieszkańcom wiele intymności, ale zabudowa osiedla stale się zagęszcza. Powstają coraz to nowe rozbudowy, za sprawą których ściany domów zbliżają się do granic działek, a tym samym oczy mieszkańców mają coraz szersze pole widzenia. Tam gdzie ogrodowa zieleń nie dała już rady, musieliśmy zadziałać też architekturą. Tak powstał dom przy parku, gdzie zieleń i architektura współpracują w celu lepszego samopoczucia mieszkańców.

Nieoczywiste inspiracje

Nic dziwnego, że królami rozwiązań architektonicznych na straży intymności mieszkania, są mieszkańcy państw azjatyckich. W swym szybkim tempie rozwoju, spotykają się one z problemem dużej gęstości zabudowy na porządku dziennym. Dlatego uznaliśmy, że kształtując rozbudowę domu na Oporowie, zainspirujemy się nieco japońską architekturą. Mocno bazowaliśmy na zastanym kształcie bryły, lecz dzięki kilku niuansom, uzyskaliśmy bardzo współczesny wyraz. W tym duchu stworzyliśmy dom z przekrytym tarasem, który w połączeniu z układem murów ogrodzenia tworzy intymny ogród, który można odczytać jako atrium. 

Gra zieleni i architektury

Projektowanie rozpoczęliśmy od szczegółowej analizy związanej z istniejącą tkanką domu, nasłonecznieniem jego poszczególnych części. Drugim kluczowym aspektem była myśl o połączeniu domu z ogrodem – poprzez wciągnięcie go do codziennego życia domowników. Z każdym krokiem i etapem procesu, staraliśmy się połączyć wnętrze z ogrodem, mając cały czas na uwadze kierunki otwarć widokowych oraz konieczność oddzielenia się od otaczającego nas sąsiedztwa. Efektem miała być przestrzeń otwarta na zieleń w sposób zachowujący poczucie przytulności i bezpieczeństwa. Proces projektowy zaczęliśmy od oczyszczenia układu ze ścian działowych, dzięki temu uzyskaliśmy bardzo klarowną bryłę. Taki układ łatwo było zdefiniować o potencjalny gabaryt rozbudowy i zauważyć korzystne otwarcia. Całość dopełniliśmy kompozycją zamknięć i otwarć, z wykorzystaniem ścian, przeszkleń i zieleni. W ten sposób wytworzyliśmy układ dośrodkowy z sercem domu ukrytym przed światem zewnętrznym. 

Intymny układ 

Dom przy parku, do którego prowadzi ukryta, zadaszona strefa wejściowa, projektowaliśmy jako przestrzeń bardzo prywatną. Widać to w wielu aspektach jego układu funkcjonalnego. Zaraz za wejściem znajdują się wiatrołap i garderoba stanowiące bufor między wnętrzem i zewnętrzem domu. W dobudowanej części domu zlokalizowaliśmy garaż z przestrzenią przechowywania, połączony z wiatrołapem poprzez garderobę. Za strefą wejścia znajduje się hall z klatką schodową, skąd możemy przejść do strefy dziennej, strefy kuchenno-jadalnej oraz na sypialne piętro. Każda z tych stref pozostaje otwarta widokowo na ogród, serce domu.

Całość jest domknięta poprzez kompozycję przegród zapewniających prywatność i jednoczesne otwarcie na zieleń. Ogród uzupełniony został roślinnością oraz strefą rekreacyjną. Poprzez zastosowane zabiegi zyskaliśmy przestronny i klarowny układ domu, przy jednoczesnym ograniczeniu powierzchni komunikacji oraz zachowaniu racjonalnej powierzchni całkowitej domu. Jednocześnie zastosowany układ, w połączeniu z lokalizacją otwarć, daje z jednej strony wrażenie widmowej intymności poprzez bufor zieleni, z drugiej zaś funkcjonalnie i przestrzennie łączy każdą z części domu. 

Ostateczny rys z zewnątrz

Z zewnątrz staraliśmy się uzyskać prosty, minimalistyczny wyraz bryły, otwartej dośrodkowo. W wyniku rozbudowy, największą zmianą w wizualnym odbiorze budynku była kwestia dachu. W celu uzyskania pełnej wysokości piętra, powstałe zadaszenie to dach płaski. Zaproponowaliśmy rozwiązanie stropodachu zielonego, który nawiązuje do całości zagospodarowania działki. Przestrzeń długiego wjazdu na działkę jest możliwa do wykorzystania jako miejsca postojowe w technologii windy samochodowej.