- Obiekt
- zespół kabin turystycznych na Szklaku Bursztynowym
- Zakres
- projekt koncepcyjny - konkurs
- Autorzy
- Jerzy Adamiczka, Bartosz Adamiczka, Tomasz Broma, Damian Kuna
- Projekt
- 2017
Punkty spotkań na szlaku
Projekt powstał jako odpowiedź na potrzebę stworzenia sieci miejsc odpoczynku i integracji wzdłuż Szlaku Bursztynowego – jednego z najdłuższych i najbardziej malowniczych szlaków trekkingowych. Idea zakładała stworzenie punktów spotkań, które umożliwią naturalne nawiązywanie relacji – nawet między osobami podróżującymi w pojedynkę.
Centralnym elementem każdego z obiektów jest palenisko. To nie tylko źródło ciepła i światła, ale także miejsce przygotowywania posiłków, suszenia ubrań oraz budowania poczucia bezpieczeństwa. Co więcej, ogień tworzy atmosferę przytulności i wspólnoty. Dodatkowo, uzupełnieniem tej funkcji jest lekka, cyfrowo wytwarzana konstrukcja. Zapewnia ona ochronę przed pogodą i jednocześnie daje różne możliwości eksploracji szlaku.
Forma, która nie dominuje
Budynek ma prostą, oszczędną formę. Jednak jego wnętrze pozostaje żywe i funkcjonalne. Smukła, prostopadłościenna bryła delikatnie wynurza się z zieleni, nie dominując przy tym nad krajobrazem. Cała sieć obiektów działa więc jako czytelny, lecz dyskretny system orientacyjny. Może tym samym pełnić funkcję naturalnych drogowskazów na szlaku.
Każda kabina opiera się na liniowym układzie przestrzennym. Została zaprojektowana jako wertykalna sekwencja lekkich poziomów konstrukcji siatkowej. Takie rozwiązanie minimalizuje ingerencję w teren. Równocześnie zwiększa pojemność użytkową i tworzy naturalny punkt widokowy. W efekcie podróżni mogą zmieniać perspektywę podczas odpoczynku. Jedna kabina umożliwia nocleg dla maksymalnie dziewięciu osób.
Lekkość konstrukcji i adaptacyjność
Zastosowanie technologii cyfrowej fabrykacji umożliwiło wstępne przygotowanie elementów konstrukcyjnych. Mogą być one łatwo transportowane i montowane bez użycia specjalistycznych narzędzi. Co istotne, połączenie struktury siatkowej z materiałami naturalnymi i odzyskanymi na miejscu znacząco skróciło czas budowy oraz ograniczyło nakład pracy.
Dzięki zmiennym przegrodom zaprojektowana struktura potrafi dostosować się do warunków zewnętrznych – takich jak pora roku, pora dnia, nasłonecznienie czy zmienna pogoda. Tak więc powstało miejsce spotkania, odpoczynku i integracji, które nie tylko podkreśla piękno wędrówki, ale również wspiera jej rytm i regenerację.





